Önemli Elma Zararlıları Ve Mücadelesi

ÖNEMLİ ELMA ZARARLILARI

VE MÜCADELESİ

 

 

Elma içkurdu [ Cydia pomonella ( L. ) ]

Elma içkurdu başta elma olmak üzere armut, ayva, ceviz ağaçlarının en önemli zararlısıdır. Doğrudan meyvede zarar yapan larvalar, meyveleri delerek içlerinde galeriler açmakta, etli kısmını ve çekirdek evini yiyerek pislikler bırakmaktadır.

Bütün bunların sonucu olarak meyvelerin dökülmesine, ağaçta kalabilen kurtlu meyvelerin ise niteliğinin bozulmasına ve dolayısıyla elmanın piyasadaki değerinin düşmesine neden olmaktadır.

Mücadele yapılmayan bahçelerdeki zarar % 60-100 olabilmektedir. Ülkemizde elma üretim bölgelerinin her yerinde bulunmaktadır.

Elma içkurdu larvası

MÜCADELESİ:

Kültürel önlemler

- Öncelikle elma bahçelerinin, elma içkurdunun diğer konukçusu olan armut, ayva ve ceviz gibi meyve ağaçları ile karışık olarak kurulmamasına özen      gösterilmelidir.

- Elma ağaçlarının altına dökülen meyveler toplanıp uzaklaştırılmalı, ambalaj ve depolama yerleri elma bahçelerinin kenarına kurulmamalıdır.

- Bahçenin sürümüne özen gösterilmeli ve ağaç gövdelerine haziran ayı başlarında oluklu

mukavvadan tuzak bantlar sarılmalı, bunlara gelen larvalar haftalık kontrollerle imha edilmelidir.

 

Elma İç Kurdu Zararı ve Ergini Elma İç Kurdu Larvası

 

Kimyasal mücadele

Elma içkurdu mücadelesinde hedef her döle ait larva çıkışı süresince ağaçları ilaçlı bulundurarak yumurtadan çıkan larvaları meyve içine girmeden önce öldürmektir.Ancak bu mücadelede üründe %2' ye kadar zarar hoşgörü ile karşılanır.

Elma içkurduna karşı birinci döle 20 gün aralıklarla 2, ikinci döle karşı ise 1 olmak üzere toplam 3 ilaçlama yapılmakta ve genellikle bu uygulama yeterli olmaktadır

AKARLAR

Küçüktürler. Şekilleri yumurta veya armut biçimindedir.

Yapraklarda bitki özsuyunu emerek  ve salgıladıkları zehirli maddeler nedeniyle zararlı olurlar.

Yapraklarda sarı kahverengi lekeler meydana gelir ve daha sonra bu lekeler birleşerek yaprağın kuruyup

dökülmesine ve dolayısıyla ürün kaybına neden olurlar.

Meyve verimi yıldan yıla azalır. Meyveler renksiz ve kalitesizleşir.

 

Kimyasal mücadele

Yapılan yaprak sayımlarında, akar sayısı yaprak başına ortalama 3-5 adet olunca kimyasal mücadele yapılır.

 

YAPRAK BİTLERİ

Yaprakbitleri genel olarak 1.5-3 mm boyunda, armut biçiminde küçük böceklerdir. Ağız parçaları sokucu emici yapıdadır. Anten adı verilen duyu organları ip şeklinde kısa veya çok uzundur. Vücutlarının arka kısmında bir çift tüp şeklinde uzantılar bulunur. Meyve ağaçlarının yaprak ve sürgünlerinde gruplar halinde bulunurlar.

 

 Yaprakbitlerinin  üç ana zararı vardır

1. Bitki öz suyunu emerek zarara neden  olurlar

2. Tatlı madde salgılayarak fumajine neden olur

3.   Virüsleri taşırlar

San jose kabuklubiti

Tanımı, yaşayışı ve zarar şekli

İç karantina listesinde yer alan San jose kabuklubiti meyve ağaçlarının çok önemli bir zararlısıdır. Bu zararlının ergin dişi bireyleri, yuvarlak, orta kısmı şişkince yaklaşık 2 mm çapında bir kabukla kaplıdır. Hareketli larvalar çok küçük ve sarı renklidir.

Başlıca armut, ayva, elma, erik, kiraz, şeftali gibi meyve ağaçları, süs ve orman ağaçlarında önemli zarara neden olmaktadır.

Ağaçların gövde, dal, sürgün, yaprak ve meyvelerinde bitki özsuyunu emerek beslenirler. Beslendikleri yerlerde kabuk bir bıçak ile dal eksenine paralel şekilde kesildiği zaman, altta kırmızı lekelerin görülmesi bu zararlının en tipik özelliğidir. Yayılması ve yaşayışını önleyici tedbirler alınmadığı taktirde fidan ve ağaçların zayıflamasına, yoğunluğun yüksek olması halinde ağaçların kurumasına neden olur.

Kültürel önlemler

Bu zararlının mücadelesinde kültürel önlemler çok önemlidir. Bunlar:Bahçelerde toprak işlemesi, sulama, gübreleme, budama tekniğine uygun olarak yapılmalıdır. Zararlı ile bulaşık ağaçlar kısa budamaya tabi tutulmalı, budama artıkları mutlaka yakılarak yok edilmelidir.