-
naimbey
-
-
ÇEVRİMDIŞI
-
Yeni Üye
-
- Gönderiler: 1
-
-
|
BİTKİ KORUMA ÜRÜNLERİNİN REÇETELİ SATIŞ USUL VE ESASLARINI DÜZENLEYEN YÖNETMELİĞE ELEŞTİREL BİR BAKIŞ
12 Şubat 2009 tarihinde Tarım Bakanlığı tarafından resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren ve pek çok nedenden dolayı ziraat Mühendisleri odasının yargıya giderek iptalinin istedikleri “Bitki Koruma Ürünlerinin reçeteli satış Usul Ve Esasları Hakkında yönetmelik”i çeşitli yönlerden irdeleyeceğiz.
İlk bakışta tarımda zirai ilaç kullanımını disiplin altına almayı ve pek çok konuda olduğu gibi bu alanda da AB yasa ve yöneticilerinin dayatmasına boyun eğme gibi görünen bu yönetmeliğin her haliyle masa başı düzenlemesi olduğu açık. Yönetmeliği hazırlayanların sahaya inmemiş bürokratlar oldukları her bakımdan aşikâr. Böyle bir yönetmeliğe ihtiyaç var. Ancak uygulamanın önce pilot olarak bazı bölgelerde uygulanması ve aksamaların görüldükten sonra yeni düzenlemeyle ülke geneline yayılması daha yararlı ve Türk tarımının gerçeklerine uygun olacaktı.
Yönetmelik ‘in 969 sayılı yasaya dayandırılması ilişkilendirme açısından uygun olmamıştır. Yönetmelikle, Tarım Bakanlığı döner sermaye yasası arasında bir bağ kuramadık. Şu anda İl ve İlçe Tarım müdürlüklerinde reçete yazımı ile ilgili olarak herhangi bir para talebi bulunmamakta. Ancak akla, ileride, yeni bir düzenleme ile böyle bir uygulama yapılacağı ihtimalini akla getirmekte. Acaba çiftçi şimdi de “reçete parası” derdine mi düşecek?
Yönetmeliğin 15 ve 16.maddelerine göre reçete yazma yetkisi için ziraat mühendisleri ve teknikerleri eğitecek eğiticiler öncelikle bakanlık tarafından eğitilecek. Eğiticiler ise 5 günlük yoğun(!) kurslarla, reçete yazacakları eğitecek.
Tarım bakanlığı çiftçinin yerine ziraat mühendisinin eğitimini hedef almıştır.
Kurs sonun da yapılacak sınavda kursiyerlerin en az 60 puan almaları halinde başarılı olacakları öngörülmüş.
2
Bu kurstan mezun olanların yanlış reçete yazmaları halinde, sorumluluğun tamamen reçete yazan görevliye ait olduğu belirtilmişse de çiftçiye yapılacak zarar tazmininin hangi hukuki esaslara göre yapılacağı belirtilmemiş. Bu da çitçi
Çıkarları açısından bir hukuki boşluk yaratmakta. Ek bir düzenleme ile çiftçi zayiatının nasıl karşılanacağı ayrıntılı bir şekilde belirtilmeli. Bu konuda, yanlış reçete yazımından doğacak zararın, çiftçi çıkarlarını koruma açısından pirimi çiftçiye yüklenmemek şartıyla sigorta kapsamına alınmalıdır.
Şu anda reçete yazma sorumluluk ve yetkisi İl ve İlçe Tarım müdürlükleri bünyesinde çalışan ziraat mühendislerine ve teknikerlerine verilmiştir. Bu görevlilerin ilaç yazma yeterlilikleri sorgulanmadan üzerlerine sorumluluk yüklenmiştir.
Şöyle ki; örnek olarak Erzurum Atatürk Üniversitesi ziraat fakültesi yeni mezunu bir ziraat mühendisi, yetiştiği bölge de Doğu ve Güney Doğu Anadolu veya Karadeniz bölgesi ise, narenciye, pamuk, meyve, sebze alanlarında yeterli tecrübeye sahip midir ki reçete yazma sorumluluğunu alabilsin.
Şu anda reçete uygulaması, Sağlık Ocaklarının poliklinik hizmetleri biçiminde sürdürülmekte. Çitçi, düşündüğü ilacı ziraat mühendisine yazdırmaktadır. Veya zirai ilaç bayisinin tavsiye ettiği ilacın reçeteye girmesine çabalamaktadır. Bu konuda çiftçimizin en büyük güvensizlik gerekçesi İlçe Tarım Müdürlüğü bünyesinde çalışan ziraat mühendislerinin yeterli saha deneyimi olmayışı ve İlçe tarım müdürlüğü çalışma sistemi gereği bu ziraat mühendislerimizden sahada yarar görmemesidir.
Yönetmelikte, reçete yazımında ziraat mühendisleri arasında herhangi bir sınıflandırmaya, tecrübeye, branşlaşmaya ayrıcalık getirilmemiştir. İlçe Tarım müdürlükleri bünyesinde yeterince Bikri koruma, bitki besleme ve toprak konusunda uzman bulunmamaktadır. Esas olarak ve ideali, reçete yazımlarında her üç uzmanında fikir birliği içinde olmasıdır.
Ziraat fakülteleri bitki koruma bölümü mezunu ziraat mühendisleri ile toprak, bitki besleme, sulama, tarla, bahçe bitkileri bölümlerinden mezun olup da bitki korum ile ilgili derleri almış olanların dışındakilerin reçete yazması mesleki sorumluluk ve güvenirlik açısından uygun düşmemektedir.
Ayrıca bitki besleme ürünlerinin ve gübrelerin bu yönetmelik dışında tutulması da büyük eksikliktir.
Reçete yazma yetkisi bulunan personelin hangi kurumlarda istihdamının yapılabileceği yönetmelikte açıkça belirtilmemiştir. Ziraat Odaları, Tarım Kredi Kooperatifleri, Tarım satış Kooperatifleri, Tarımsal Kalkınma kooperatiflerinin kadrolu ve sözleşmeli personelinin bu yönetmelik karşısındaki görev, yetki, sorumlulukları açıkça belirtilmemiştir. Veya hangi kurumun hangi şartlarda reçete yazma yetkisine sahip personel barındırabileceği ve bu personelin hangi
3
şartlar altında reçete yazabileceği açıklanmamıştır. Yukarıda sıraladığımız tespit ve önerilerden sonra şu soruların da cevaplarının verilmesi gerekmektedir:
& Ülkemizde bütün zararlı ve hastalıkları önlemeye uygun ruhsatlı yeterli ilaç bulunmakta mıdır?
& Tarım bakanlığı AB kıstasları doğrultusunda en az 120 etkin maddenin kullanımını yasaklamıştır. Mevcut etkin maddeler hastalık ve zararlılarla mücadelede yeterli olacak mıdır?
& Pek çok ilaca birkaç ürün için ruhsat alınmış haldeyken, bu ilaçlar daha başka bitkilerdeki hastalık ve zararlılarda da kullanılabilmektedir. Bu durumda ilaç prospektüsünde yazmayan bitkilere reçete yazılamayacağına göre bu açık nasıl giderilecektir. Yazılamayan bitkilerin koruması nasıl yapılacaktır?
&Çiftçi prospektüste yazılmayan o ilacı istediğinde ne olacak?
& Reçeteye ilacın ticari adı yazılamayacağına göre “etkin madde” adının çiftçiye öğretilmesi nasıl olacaktır?
&Bazı ilaçların kalıntı süreleri iki aya kadar çıkmasına rağmen reçete süresinin bir ay olması bazı ziraat mühendislerinin bir aydan uzun kalıntı süresi olan ilaçları yazmaması yönetmelik içinde başka bir problem değil mi?
&Her reçete yazıldığı ilde geçerli olacaktır. Örneğin zeytin Pamuklu bitinde Aydın’da başka, İzmir’de başka, Muğla’da başka etkin madde mi kullanılmaktadır?
&Her reçete yazmaya yetkili ziraat mühendisinin reçetesi kendi ili sınırlarında geçerli olacaktır. Şöyle ki; Buharkent ilçesindeki bir ziraat mühendisi, Buharkent’e 200 km uzaklıktaki Didim’e reçete yazabilecek ancak, Buharkent’e 3 Km. uzaklıktaki Sarayköy’ün Kabaağaç Köyü’ne yazamayacak.
& Pek çok köye atanan ve amacı yeni mezun ziraat mühendisi ve veterinerlere iş bulmak olan tarım danışmanlarının tecrübeleri reçete yazmak için uygun olacak mıdır?
&Sahaya inmeyen Tarım bakanlığı çalışanlarının reçeteleri ne derece güvenli olacaktır, çiftçimiz kendilerine ne derece güvenecektir?
& Reçete formlarında pek çok gereksiz ve eksik bilgiler yer almaktadır. İlacın prospektüsünde yazılan bilgiler tekrar reçeteye yazılırken, ilaçların kalıtım süreleri ve insan sağlığına etkileri reçetede yer alamaz mıydı?
4
& İlaç tecrübesi konusunda çiftçimiz İlçe tarım müdürlüğü görevlilerinden çok zirai ilaç bayilerine-özellikle ziraat mühendisi olanlara –güvenmektedir. İkisi arasında kalan çiftçinin tutumu ne olacaktır?
& Hastalıklar konusunda, yönetmeliklerde üniversitelerle işbirliği öngörülmekte. Özellikle sera tarımında ender görülen hastalıkların teşhisi için üniversiteye yapılan başvurular kaç günde sonuçlanacak ve o hastalıklı seranın durumu ne olacak?
& Bu yönetmelik zirai ilaç bayilerinin reçete yazan elemanlar bularak bunların kendisi için reçete yazmaları yolunu açmayacak mı?
& Zootekni,Tarla bitkileri,Tarım makineleri,Bahçe bitkileri,Sulama,tarım teknikerliği bölümlerinden mezun olanların reçete yazmaları ne derece doğru olacaktır?
&Reçeteye aktif madde yanında birkaç tane ticari ismin yazılması doğru olmaz mı?
& Özellikle İlçe Tarım Müdürlüğünde görevli Ziraat mühendisleri ürün izlemesi yapamamaktadırlar. Bunların anlık ve tarlaya, seraya gitmeden reçete yazmaları ne derece doğru olacaktır?
& Bu yönetmelik hazırlanırken ZİRAAT MÜHENDİSLERİ ODALARINA, ZİRAİ İLAÇ BAYİLERİ ODALARINA, ZİRAAT ODALARINA, ÜRETİCİ BİRLİKLERİNE niçin danışılmamıştır?
Naim ÖZDAMAR
BUHARKENT ZİRAAT ODASI BAŞKANI
|
Telif Hakkı © 2007-2013