Ziraat Mühendisliği Platformu

Dünyanın birçok yerinde süs bitkisi olarak yetiştirilen petunyoların ana yurdu Güney Amerika'dır. Tütünle aynı familyada (Soloneceae) yer alan bu bitkiler adını Brezilya'da tütün anlamına gelen petun sözcüğünden alır. Ayrıca gene aynı familyaların üyesi olan patates ve patlıcan ile akrabadır. Katmerli ve yalınkat olarak birçok çeşitleri vardır. Tohumları çok küçüktür. Tohumlar sayılı toprak harcına ekilerek üzeri örtülmez. Toprağı sıkıştırılır. Genellikle katmerli çeşitlerin tohum bağlamaları zordur. Ayrıca çabuk dejenere olduğu için 2-3 yılda bir tohumun değiştirilmesi gerekir.
Ekim zamanı camekanlarda Şubat'ta ve camekanı olmayan bahçelerde ise Nisan'ın 15'inden mayıs sonuna kadardır. Havaların yardımını kollamak gerekir. Soğuk, rüzgar ve dondan korkarlar. Fideleri iki kez şaşırtma yapılmalı ve Haziran'dan başlayarak yerlerine dikilmelidir. Şubat ve Mart'ta tohumlar kosdona yastıklara ekilerek elde edilen fideler, öncelikle gruplar halinde ve sıravari 25x25, 30x30 cm aralık ve mesafede dikilirler. Katmerli olanları saksılara dikmek daha yerindedir. Çeliği de yapılabilir.

Petunyalar ortalama 30 cm.ye kadar boylanabilen, oldukça küçük yapraklı bitkilerdir. Bazıları baştan başa yapışkan tüylerle kaplı olan 12 değişik türü vardır. Dalların ucundan tek tek açan mor, pembe, beyaz, kırmızı ya da alacalı renkli iri çiçekleri son derece alımlıdır. Çiçeklerin huni biçimli taç yaprakları tabanda birbiriyle kaynaşmış olmakla birlikte kenarlarda toplara ayrılmıştır.
Bol güneşli yerleri seven petunyalar bütün bir yaz ve sonbahar boyunca çiçek açmayı sürdürür. Bunların park ve bahçelerde olduğu kadar balkonlarda saksı içinde yetiştirilen çeşitler ide vardır. Yabanilerinin çok yıllık olmasına karşın süs çeşitleri bir yıllık bir bitki gibi yetiştirilir; yani tohumlardan üretilen bu bitkiler çiçeklenip solduktan sonra sökülür, ertesi yıl yenileri dikilir.
Çeşitleri
P. Uybrido: Çiçekleri nevilerine göre, yalınkat veya katmerli, kıvırcık küçük veya büyük olur. Tohum ve çelikle üretilen bir çeşittir.
P. Nictoginifoliza: Çiçekleri pembe renkte ve iridir. Sık dallıdır. Gayet güzel bir çeşit olup tohumla üretilir.

Patunyo (Kahkaha Çiçeği)
Latince'si: Patunia hylacıda
Familyası: Solanaceae
Anavatanı: Doğal olarak Arjantin ve Güney Brezilya'da yetişmektedir.
Çiçek Rengi: Kırmızı, pembe, beyaz, mavi, mor ve tonlarındaki renklere sahiptir.
Boy: 30-45 cm. boylanır.
Çiçeklenme Dönemi: Nisan-Ekim aylarında.

Üretilmesi: Patunyo hem tohumla hem de çelikle üretilir. Bilhassa katmerli çeşitleri çelikle üretilir. Bazıları tohum bağlamaz. Açılma nedeniyle tohumu birkaç yılda bir değiştirmek gerekir. Tohumlar Şubat-Mart aylarında ekilir. Üzeri hafifçe kapatılır fidelere iki kez şaşırtma yapılmalıdır. Katmerli olanları saksılara dikmek daha uygundur.
Çelikle Üretilmesi: Çelikleri Ağustos ayı içinde alınır. Yapılma şekli yeşil çelik tarzındadır. Yapılan çelikleri köklendirmek üzere tahta kasalardaki kum fundi karışığı toprağa ekilir. Buradaki köklenen çelikler ilkbahara kadar seralarda muhafaza edilir. Nisan-Mayıs ayları içerisinde dikim yerleri şaşırtılır.
Tohum Üretimi: Alınan tohumları Nisan-Mayıs ayları içerisinde adi yastıklara kil veya kumla karıştırılarak serpme suretiyle ekilir. Burada meydana gelen fideleri 5-8 cm boylanınca dikim yerlerine şaşırtılır. Dikim mesafesi 40-60 cm olmalıdır.
Bakım: Bol su ister. İki haftada bir gübrelemek yararlı olur. Besince zengin foab ıslak olmayan toprakta güneş gören ortamda iyi gelişir.

Dikim Yerleri: Patunyo, park ve bahçelerde kordon ve korbeylerin süslenmesinde çokça kullanıldığı gibi aynı zamanda teras önündeki çiçeklere katmerli çeşitleri saksılara dikilir.
Patunyo haziran ayından Sonbahar soğukları başlayıncaya kadar devamlı surette çiçek açar. Bunun için bahçelerde çok kullanılır. Çiçekleri çok hafif kokuludur.