Ziraat Mühendisliği Platformu

BÜYÜK ÇİÇEKLİ ABELYA (Abelia x grandiflora)

Yaprak döken ya da herdemyeşil çalılardır. Gösterişli çiçekleri vardır. Büyük çiçekli Abelya, Abelyalar içinde en dayanıklı ve muhteşem olanıdır. Sıcak iklimlerde herdemyeşilken soğuk iklimlerde yapraklarını döker. Parlak-yeşil olan yaprakları sonbaharda bronz-eflatun güzel renklenmeler yapar. Beyaz ya da pembe olabilen bol miktardaki çiçekler yazın açar ve don olana kadar bahçenizi süslerler. Çok güzel fon olabilen bu bitkiler budanan ya da budanmayan çalı sınırlarda değerlendirilebilir. Büyümeleri budanarak kontrol altına alınmazsa 2 m.ye kadar uzarlar. "Edward Gaucher" leylak-pembe çiçekler açar.

"Prostrata" en gösterişli olanlardandır. Yatay olarak yayılarak mükemmel bir yerörtücü olur. Tam güneş ya da kısmi gölge kısımlara ve iyi drene olan topraklara dikin. Bütün bölgelerimize rahatlıkla uyum sağlayabilirler.

Üretilmeleri: Ağustosta çelikle olur.

GÖKNARLAR (Abies cinsi)

50 kadar türü bulunan, herdemyeşil ağaçlardır.

Göknarlar Kuzey yarımkürenin soğuk ve dağlık bölgelerinde yetişen heybetli ağaçlardır. 4 türler ülkemizde doğal olarak yetişmektedir. Genellikle çok büyüyen bu ağaçlar, güçlü rüzgarlara ve sıcak yazlara maruz kalan bölgeler için uygun değildir. Yeterince geniş alanlara dikildikleri takdirde, toprak seviyesinden itibaren dallanan harikulade piramidal formları olur. Merkezi ve dimdik olan gövdelerini halkavari dizilmiş, sık yapraklı dallar çevreler. Koyu yeşil, gümüşi ya da mavi yapraklı olanlar vardır. Tüm bu özellikleri ile kıymetli peyzaj materyali olan Göknarlar, tek tek ya da gruplar halinde kullanıldıklarında çok çarpıcı vurgu ağacı olurlar.

Gölgeye karşı çok dayanıklı olmalarına rağmen bu kabil yerlerde beklenen gelişmeyi göstermezler.


Uludağ Göknarı (Abies bornmulleriana), Toros Göknarı (Abies cilicica), Truva Göknarı (Abies quitrojani) ve Kafkas Göknarı (Abies nordmanniana) ülkemizde doğal olarak yetişen Göknar türleridir. Göknarlar budamaya ihtiyaç göstermeyen simetrik ağaçlardır. Bu cinse mensup ağaçlar Ege ve Akdeniz sahil kesimlerimiz hariç tüm bölgelerimize uyum sağlayabilirler. Sadece Endülüs Göknarı Ege ve Akdeniz için önerilir.

Tam güneş alan kısımlara ve nemli, hafif asit ya da nötral, iyi süzülen derin topraklara dikin.

Üretilmeleri: ilkbaharda ekilen tohumlarla olur.

ULUDAĞ GÖKNARI (Abies bornmülleriana)

Ülkemizin özgün bir Göknar türüdür. Uludağ ile Kızılırmak nehri arasındaki sahil kesimimizde 1000-2000 m.ler arasında yaygın olarak yetişir. Dar piramit şeklinde olan bu ağaçlar 30-40 m. boy ve 4-6 m. yayılım yaparlar.

Uludağ Göknarları özellikle geniş çimenlik alanlarda çok harika vurgu ağacı olurlar.

MAVİ GÖKNAR (Abies concolor)

Bahçe şartlarına en iyi uyum sağlayan ve çok popüler olmuş bir süs ağacıdır. Mavi Göknarlar ılıman iklimlerde de yetişebilirse de, soğuk iklimlede bir başka güzel olurlar. 7-8 cm. uzunluğundaki iğne yapraklar mavimsi yeşil renklidir. Bu türe mensup olan ağaçlar, eğer yetiştirilmeleri için geniş alan bırakılırsa, 40-50 m. boy ve 6-7 m. yayılım yapan, çok gösterişli piramidal bir ağaç olurlar. Kaplar içinde de yetişebilir fakat bu durumda bodur kalılar.

"Argentea" kültivarı gümüş yapraklı, "Aurea" kültivarı mavimsi, soluk sarı yapraklı, "wattezii" kültivarı ise mavimsi-yeşil yapraklıdır. Bu türe mensup ağaçların tümü çok güzel vurgu ağacı olurlar. Anavatanları ABD ve Meksika'dır.

KAFKAS GÖKNARI (Abies nordmanniana)

1-2 cm. uzunluğunda, alt kısımları gümüşi-yeşil, diğer kısımları koyu-yeşil renkte iğne yaprakları vardır. Doğu Karadenizin kıyıya yakın kesimlerinde tabii olarak yetişen Kafkas Göknarları, 30 m. boy ve 5-6 m. yayılım yapabilirler. Kap içlerinde yetişirlerse de bu durumda Mavi göknarlar gibi bodur kalırlar. Eşsiz bir güzelliğe sahip olan bu ağaçlar harika vurgu ağacı olurlar.

"Erecta" kültivarı dk büyümeli ve dik dallı, "Glauca" mavi-yeşil yapraklı, "Pendula"nın ise dalları aşağıya doğru sarkıktır.

ENDÜLÜS GÖKNARI (Abies pinsapo)

Yavaş büyüyen, piramidal formlu, 25-30 m. boylanabilen ağaçlardır. Endülüs Göknarları ılıman Akdeniz bölgesi ağaçlarından oldukları için, Akdeniz ve Ege bölgelerimizde de rahatlıkla yetişebilirler. Geniş ve açık alanlara dikildiklerinde gerçekten çok muhteşem ve heybetli olurlar. Derin ve nemli topraklara dikin. "Aurea" sarı alacalı, "Fastigiata" sütun biçimli, "Glauca" mavi-yeşil yapraklı, "Hammondii", bodur, "Pendula" sarkık dallı, "Pyramidata" kısa ve konik formludur.

GERÇEK AKASYALAR (Acacia cinsi)



Herdemyeşil ağaç ve çalılardır. Gösterişli çiçekleri vardır. Akasyalar özellikle sıcak ve kuru iklimlerde değerlendirilmesi gereken çok güzel çiçekli bitkilerdir. Baklagiller familyasına dahil olan Akasyalar, havanın azotunu köklerindeki yumrularda biriktirirler ve daha sonra toprağa vererek ou azotça zenginleştirirler. Bu nedenle azotça fakir topraklarda yetişebildikleri gibi, toprağı zenginleştirmek suretiyle diğer bitkilere de faydaları dokunur. Örnek dikimlerde ve vurgu ağacı olarak kullanılabilir. Tam güneş alan yerlere ve iyi drene olan topraklara dikin.

Üretilmeleri: tohum ve kök sürgünleriyle olur.

BAILEY AKASYASI (Acacia baileyana)

Ülkemizde pek tanınmayan ve sadece Akdeniz sahil kesimimize uyum sağlayabilecek bir türdür. Koyu-yeşil yaprakları, kış sonu açan gösterişli çiçekleri, susuzluğa ve ihmale son derece dayanıklı olmaları sebebiyle önemlidirler. Ağaç şeklini alması isteniyorsa alçaktaki dallar bdanmalıdır. Çok çabuk büyüdüklerinden dolayı kısa sürede etkin bir görüntü sağlarlar. 8-10 m. boy ve 4-5 m. yayılım yapabilir. Çok küçük bahçelerde kullanmayın.

YALANCI MİMOZA (Acacia dealbata)

İstanbul ve Adalar'da yaygın olarak yetiştirilen bu tür, yanlış olarak Mimoza adıyla adlandırılır. Ocak-Mart arasında açan çiçekleri sarı renkli ve hoş kokuludur. Çiçek kurulları 7-12 cm. uzunluktadır. Çiçekli dallar kesilip vazoya konursa uzun süre dayanırlar. Bol ışık, sıcak ve korunaklı yer, yeter derecede hava ve toprak nemi ister. Rüzgara ve dona duyarlıdır. Balçıklı-kum ve özellikle de kireçli topraklara dikin. Tüm sahil kesimlerimiz için uygun olan bu tür; güzel vurgu ağacı olur. 10-15 m. boylanabilir. Avustralya kökenlidir.

SAZ AKASYASI (Acacia longgifolia)

Ülkemizde henüz pek tanınmayan bu tür, soğuğa nisbeten dayanıklıdır ve tüm sahil kesimlerimizle birlikte kışları çok sert geçmeyen iç kısımlarımızda da yetişebilir. Uzun ve sazsı bir yapı gösteren bu bitki, en sıcak ve kurak iklimlerde bile bütün yaz boyunca gösterişli çiçekler açar. Sarı renkli olan çiçekler 5-6 cm. lik başaklar halindedir. Parlak-yeşil, iğnemsi yapraklar 10-15 cm. uzunluktadır ve bitkiye ayrı bir güzellik verirler. vurgu ağacı olarak ve çit olarak kullanılabilir. Akdeniz ve Ege sahil kesimmimiz için özellikle önerilen bu bitkiler 5-6 cm. boylanabilirler.

KARDIKENLERİ (Acantholimon cinsi)


120 kadar türü bulunan, herdemyeşil çok yıllık bitkilerdir. Orta ve Doğu Anadolu bozkırlarında pek çok türü doğal olarak yetişmektedir. 20-30 cm. boyunda, yaprakları derimsi, sürgünleri dikenli, Temmuz-Ağustos aylarında açan çiçekleri ise beyaz-pembemsi renklidir. Sıcak ve bol ışık isterler. Fakir, kuru ve balçıklı topraklarda yetişirler. Derin, kazık kökler oluştururlar. Kaya bahçelerinde ya da yer örtücü olarak kullanım. Yerli ve kullanışlı bir cins olarak kültüre alınmaları uygun olur.

Üretilmeleri: Kök çelikleriyle kolayca ürerler.

AKÇAAĞAÇLAR (Acer cinsi)

200 kadar türü bulunan, ağaç ve çalı formunda, yaprakdöken bitkilerdir. Akçaağaçlar neredeyse bütün peyzaj durumlarına uygun seçenekler içeren geniş bir cinsdir. Bahçelerde, eğimli arazilerde, park ve sokak ağaçlandırmalarında, hatta çit yapımında geniş olarak kullanılmaktadırlar. Pekçok değişik büyüklük ve şekilde olabilirler. Genellikle yeşil olan yapraklar; kırmızı, sarı, mor, koyu eflatun ya da alacalı olabilmektedir. Bazı türlerin gösterişli çiçekleri ve meyveleri vardır. Pekçok türü ise sonbaharda parlak kızıl, yeşil ve sarının tüm tonlarında harikulade renklenmeler yaparlar. Özellikle güzel sonbahar renklenmesi yapan türlerin kuvvetli rüzgarlara maruz yerlere dikilmemeleri gerekir. Aksi durumda gözalıcı sonbahar renklerini uzun süre temaşa zevki alınamaz.

Çoğu Akçaağacın kök sistemleri çok yüzeysel olduğundan, suyun ve besin maddelerinin tüketimi hususunda çiçekler, çimler ve yüzeysel köklü çalılarla rakabete girerler. Özellikle kurak bölgelerde sık sık sulanmaları icab eder.

Pekçok Akçaağaç türü ülkemizin çeşitli yerlerinde doğal olarak yetişmektedir.

Tam güneşli ya da yarı gölge kısımlara ve organik maddelerce zengin, iyi drene olan, nemli topraklara dikin. Fakir topraklarda da yaşarlarsa da bu durumda tatminkar bir gelişme göstermezler.

KIWI (Actinidia chinensis)


Kiwi, değişik tadlı, lezzetli meyveleri yüzünden memleketimizde son yıllarda bol miktarda yetiştirilmeye başlanan bitkilerdendir. Bunun yanında geniş, güzel yaprakları ve hoş kokulu çiçekleriyle Kiwi, bir süs bitkisi olarak da değerlidir. Çit kaplaması ya da terası gölgelendirmede çok kullanışlı olurlar. Çin kökenli bitkilerdir.

Genç gövde ve yapraklar ilk oluştuklarında parlak kırmızı tüylerle kaplıdırlar. Yapraklar, çapları 20 cm.yi bulabilen yuvarlak şekillidirler ve alt kısımları beyaz tüycüklerle kaplıdır. 2-3 cm. uzunluktaki krem çiçekler Mayıs'ta açar ve yaşlandıkça kahverengi-sarıya dönerler. Dişi bitkiler, dallardan sarkan ve son yıllarda yurdumuzda çok popüler olan meyvelerini verirler. Meyveler kahverengi ve tüylüdür. Meyvelerin muz, kavun, çilek ve bektaşi üzümü karışımı bir tadı vardır.

Sadece dişi bitkiler meyve verirler ve erkek bitkilerin bulunmadığı durumlarda meyve üretimi olmaz. Kiwinin 8-9 m. yi bulan dinç ve kuvvetli dalları vardır ve bunların desteklenmesi gerekir. 1 yaşındaki bitkiler çiçek ve meyve verebilirler. İlkbahar ve sonbaharda olmadığı sürece bu bitkiler donlardan etkilenmezler.

Pek çok dişi kültivarı bulunmaktadır. "Hayward" ve "Chico" geniş, oval meyveler veren dinç asmalardır. "Vincent" de benzer bir asmadır; fakat daha ılıman bölgeler ister. "Montry", "Bruno" ve "Abbott" daha küçük, uzunca meyveler verirler.

Doğu Karadeniz bölgemizde ticari olarak da yetiştirilmeye başlanan Kiwiler tohumla üretile- bilirlier.


AT KESTANELERİ (Aesculus cinsi)


13 kadar türü bulunan, yaprak döken ağaç ve çalılardır. Gösterişli çiçekleri vardır. Çeşitli türleri yukarı doğu kümelenen, bol miktarda ve salkım şeklinde açan gösterişli çiçekleri yüzünden süs ağacı olarak kullanılır. Kırmızı, sarı, pembe ve beyaz çiçek açan türleri vardır. Peyzajda kullanılan hemen her türünü fidanlıklarda bulabilmek mümkündür. Kimi zaman 30 m. yi bulabilen boylarının yarısı veya daha fazlası yayılım yapabilen geniş ağaçlardır. Gençken piramit şeklinde olan ağaçlar yaşlandıkça yuvarlak bir hal alırlar. Çoğu türleri yoğun gölge veren ağaçlardır. At kestaneleri, geniş alanlarda vurgu ağacı olarak ya da yol ağaçlandırmalarında veya okul bahçelerinde, kampüslerde, parklarda değerlendirilebilir.

Tam güneş veya hafif gölge isterler, Nemli ve iyi drene olan topraklara dikin. Nemli ve iyi drene olan topraklara dikin. Budamaya nadiren ihtiyaç gösterirler. Üretilmeleri; kış sonu ekilen tohumlarla veya sürgünlerle olmaktadır.


KIRMIZI ÇİÇEKLİ AT KESTANESİ (Aesculus x carnea)


İlkbahar sonunda 25 cm.yi bulan salkımlar halinde ve bol miktarda pembe-kırmızı çiçekler açar. 15-20 m. boy ve boyunun yarısı kadar da yayılım yapabilir. Kırmızı Çiçekli At Kestaneleri çiçek ve meyve döküntülerinin sorun olmayacağı geniş bahçelere, parklara, geniş alanlara ve yollara dikilebilirler. Geniş alanlarda çok güzel numune ağaç olurlar. Pek çok kültivarı ortaya çıkarılmıştır. "Briotti"nin geniş, kızıl çiçekleri vardır. "Rosea"nın çiçeklei pembedir.


BEYAZ ÇİÇEKLİ AT KESTANESİ (Aesculus hippocastanum)



Orta büyüme hızlı, formu dikey ovaldan yuvarlağa doğru olan ağaçlardır. Kırmızı ve sarı benekli beyaz çiçekleri ilkbahar ortasında ve 25-30 cm. uzunlukta dikey, çok gösterişli başaklar halinde açarlar. Şehir şartlarına ve buz eritme amacıyla kullanılan tuzlara dayanıklı olmalarına rağmen, fazla döküntü vermeleri ve asfaltı kırabilen yüzeysel kökleri yüzünden yol ağacı olarak kullanılmazlar. Döküntülerinin problem olmayacağı geniş alanlara numune ağaç olarak dikilmelidir. Kestaneleri zehirli olduğundan yemeyin. 25 m. boy ve 15 m. yayılım yapabilmektedirler. Ege ve Akdeniz sahillerimiz için önerilmez. "Pumila" kültivarı bodur, "Schirmkoferi" sarı-kırmızı çiçekli, "Variegata" kültivarı sarı ve alacalı yapraklıdır.


PEMBE ÇİÇEKLİ AT KESTANESİ (Aesculus pavia)

4-6 m. boy ve boyundan daha fazla yayılım yapar. Bolca açan çiçekleri pembe ya da açık kırmızı renklidir. Kirli havaya dayanıklı olduğundan endüstriyel bölgelerde de yetişir. Çim alanlada vurgu ağacı olarak kullanın.

SABIR (Agave americana)



Orta Amerika'nın kurak kısımları ile Akdeniz ülkelerinin karakter bitkileridir. Ülkemizde çok sevilir ve açıkta ya da saksıda yaygın olarak yetiştirilirler. Su istekleri az olan Sabırlar bol güneş ve yüksek sıcaklık severler. Genellikle 50-100 cm. boy ve boylarından biraz fazla yayılım yaparlar. Çok yavaş geliştiklerinden olsa gerek Sabır adını almışlardır. Ömürleri boyunca bir kez çiçek açarlar. Çiçekleri taşıyan ve yaprakarın ortasından çıkan çiçek sapı direk görünümündedir ve neredeyse 10 m.ye kadar boylanabilir. Yapraklarının kenarları beyaz ya da sarı bantlı olabilir, esas renkleri mavi-yeşildir. Geçirgen, kuru, humuslu-balçık toprakları severler. Güney ve Batı sahillerimizde dışarıda yetişebilirler. İstanbul ve Karadeniz sahilimizde de dışarıda kullanılırlarsa da, buralarda çoğu zaman kuvvetli kışlarda zarar görürler. Çim alanlar üerinde tek tek ya da gruplar halinde kullanıldıklarında kaba dokuları ile çok dramatik olurlar.

Üretilmeleri: Şubat ayında tohum ile, yazınsa dipten çıkan kök parçaları ile olur.

"Variegata" kültivarının yaprak kenarları beyaz ya da sarı alacalıdır.

BUZ ÇİÇEKLERİ (Aizoaceae)




Sukkulent karakterde yer örtücüdürler. Gösterişli çiçekleri vardır.

Bu geniş aile, sıcak ve kurak kilimler için mükemmel yer örtücü olan, yerde sürünen ve sukkulent gövdeli, pekçok cinsde bitkiyi kapsar.

Bu gruptaki bitkiler kuraklığa, fakir topraklara ve tuz serpintilerine son derece dayanıklı olduklarından bu gibi yerler için son derece kıymetli olurlar. Pek çoğunun son derece gösterişli ve rengarenk çiçekleri vardır. 5-40 cm. arası değişik boylarda türleri ile değişik kullanımlara imkan verirler.

MAYASIL OTLARI (Ajuga reptans)




Otsu yerörtücülerdir. Gösterişli çiçekleri vardır.

Çimenlik yapılmayacak yerler için ideal zemin kaplama bitkisidirler. Çabucak yayılır ve göze çarpan, damarlı ve oval yaprakları ile çok güzel bir fon oluştururlar. Yapraklar genelde parlak, koyuyeşil ise de eflatunumsu-yeşil, bronz-yeşil ve alacalı beyaz yapraklı olan varyeteleri de mevcuttur. İlkbaharda zarif çiçekli başaklar kümeler halinde belirir. Genellikle mavi olan çiçekler, bazılarında pembe ya da beyaz olabilmektedir. Ülkemizde doğal olarak yetişirler.

Çiçekliklerde, çalı altlarında, bayırlarda ya da ağaç diplerindeki geniş alanlarda kullanın. Yüzeysel kökleriyle çabucak yayılır ve zemini kaplarlar. Güzel görüntülerini korumak için salon çiçekleri kesin. Çimlerin istilasından korumak için kenar şeritleri kullanın. Düzenli sulayın ve gübreleyin. Bütün bölgelerimize rahatlıkla uyum sağlarlar. Mayasıl Otları iyi drene olan toprak isterler. Islak topraklarda kökler kısa süred çürüyebilir. Nemli bölgelerde fazla gölge kısımlara dikilirlerse yapraklar küf yapabilir.

"Giant Bronz"un 20 cm.yi bulan çiçek başakları ve bronz yaprakları vardır. "Giant Green" dalgalı, yeşil yaprakları ile küçük tepecikler oluşturur. "Pink Beauty"nin pembe çiçekleri ve yeşil yaprakları vardır.

Üretilmeleri: tohum ve ayırma ile olur.

GÜLİBRİŞİM (Albizzia julibrissin)




Yaprak döken ağaçlardır. Gösterişli çiçekleri vardır.

Özellikle İstanbul'da bol miktarda bulunan bu ağaçlar halk arasında İpek Ağacı ve Mimoza olarak da bilinirler. Tüylü yapraklar üzerinde 2-3 ay süreyle açık kalan beyaz-pembe çiçekler bitkiyi değerli kılar. Çok koyu olamayan hafif gölgesi pek çok bodur bitki ve çimenler için ideal büyüme ortamı sağlar. Gülibrişimler pekçok gövde oluşturarak boylarına yakın yayılım yaparlar. Hızlı büyüyen ağaçlardır. Çiçeklenme sıcak bölgelerde erken, soğuk bölgelerde daha geçce olmaktadır. 10-15 cm. uzunluktaki kahverengi tohum zarfları çiçeklenmeden hemen sonra olur ve kış ortasına kadar ağaçta kalabilirler. Özellikle parklarda, okul, hastane kampüs ve fabrika gibi geniş alanlarda tektek ya da gruplar halinde kullanılırlar. Dar bahçeler için uygun olmazlar.

Pekçok Gülibrişim melezlenmiş ve çiçek rengi ile büyümede değişik varyasyonlar elde edilmiştir. Hafif kokulu olan bu ağaçlar 8-10 m. boy ve 5-6 m. yayılım yapabilirler. Gülibrişimler tüm sahil kesimlerimize ve ılıman iç kısımlrımıza rahatlıkla uyum sağlarlar. Anavatanları Kuzey İran ve tropik Asya'dır.

Güneşli yerleri severlerse de gölgede de yetişebilirler. İyi drene olan zengin ve derin topraklara dikin. Kuraklığa son derece dayanmakla birlikte, sulandıkları takdirde çok daha hızlı gelişirler.

Üretilmeleri: tohum ve çelikle olur.

KIZILAĞAÇLAR (Alnus cinsi)




35 kadar türlü bulunan, yaprak döken ağaç ve çalılardır.

Anavatanları kuzey yarımküre olan bu ağaçların pekçok türü genelde akarsu boylarında olmak üzere ülkemizde doğal olarak yetişmektedir. Hızla büyüyen Kızılağaçlar, akarsu ve dere yataklarında etkin bir erozyon kontrolü ve toprak stabilizasyonu sağlarlar. Bozuk drenajlı, hatta bataklık alanların ağaçlandırılmasında özellikle önemlidirler. Yüzeysel ve istilacı olan kökleri civarlarında başka bitki yetişmesine izin vermediği gibi, su ve kanalizasyon borularına da zarar verebilir.

Tam güneş ya da kısmi gölge yerlerde ve her tür toprakla rahatlıkla yetişirler. Özellikle bazı türleri bozuk drenajlı ve bataklık muhitlerde en iyi gelişirler. Dağınık ve karışık bir hal alan bitkileri kuvvetlice budayabilirsiniz.

Üretilmeleri: tohumla olur.


İTALYAN KIZILAĞACI (Alnus cordata)

Anavatanı İtalya ve Korsika olan bu ağaç, gençken sütun formlu iken, yaşlandıkça yuvarlak bir hal alır. 10 cm. uzunluğunda, parlak-yeşil, oval yaprakları vardır. Kızılağaçlar içinde en az toprak nemine ihtiyaç gösterenidir. 10-1 cm. boylanabilir.


YAPIŞKAN KIZILAĞAÇ (Alnus glutinosa)


Özellikle karsu boylarında hüdayınabit olarak yetişen yerli bir türdür. Dikey ve düzensiz büyür. Parlak-yeşil ve geniş yaprakları vardır. Uygun ortamlar sağlandığında çok hızlı gelişirler. Bataklık yerlerin kurutulması ve gölge sağlaması bakımından kıymetli bir ağaçtır. 20-25 m. boy ve 10 m. yayılım yapabilir.


KALİFORNİYA KIZILAĞACI (Alnus rhombifolia)

ülkemizde pek tanınmayan bir türdür. Dal uçlarının çok zarif, damlamsı bir özelliği vardır. En hızlı gelişme gösteren Kızılağaç türlerindedir. Sıcağa ve rüzgara çok dayanıklıdır. Çabuk oluşturulacak bir görüntü ve gölge vermesinden dolayı değerlidir. 20-25 m. boy, 8-10 m. yayılım yapabilir.

Eline sağlık sağol paylaşım için aynı zamanda resim olarak iteyen arkadaşlar bende de çok sayıda süs bitkileri hakkında resim ve döküman var be siteye bi türlü ekleyemedim eklemek istedim lazım old sürece benimle irtibata geçebilirler
Bu e-Posta adresi istenmeyen posta engelleyicileri tarafından korunuyor. Görüntülemek için JavaScript etkinleştirilmelidir.
Bu e-Posta adresi istenmeyen posta engelleyicileri tarafından korunuyor. Görüntülemek için JavaScript etkinleştirilmelidir.
tekrar tşkler paylaşım için iyotake